Selanik'teki son günümüzde, saat 22.00 gibi otele döndük. Gün yorucu geçmişti. Hemen yatıp, dinlenmeliydik. Çünkü ertesi gün Makedonya'ya doğru yola çıkacaktık.
4 Temmuz sabahı erken uyandık. Kahvaltıdan sonra bavulları otomobile indirdik. Arabayı yine halka açık parka bırakmıştık. Otomobilin etrafında şöyle bir dolandım. Vukuat yoktu. Derin bir nefes aldım. Navigasyonumuza Manastır (Bitola) yazdık ve bastık gaza. Niki kapısına ulaştık. Hem Yunan polisinden, hem de Makedon polisi ve gümrüğünden çok kolay geçtik. Makedonya sınırındaki görevliler pasaportlarımıza bakmadılar bile. Kapıdaki döviz bürosunda 150 Avro bozdurduk. 1 Avro 61 Denari idi. Elimize bir tomar para tutuşturdular. Eski günler aklıma geldi doğal olarak. Doğrudan Manastır'a (Bitola) yöneldik.
-POLİS OTOMOBİLİMİZE ESKORTLUK YAPTI-
Şehir merkezinde ara sokaklarda kısa bir tur attık. Amacımız, ilk olarak Mustafa Kemal'in askeri eğitim aldığı Askeri İdadi binasını bulmaktı. Yol kenarına park etmiş iki polis memurunun ayakta sohbet ettiklerini görünce yanlarına gittik ve idadi binasını sordular. Cevapları kısa ve net oldu.
-''Bizi takip edin''
Hemen arabaya atladılar ve yola koyuldular, biz de peşlerinden. Atamızın öğrenim gördüğü okula polis eskortu eşliğinde ulaştık. Binanın önüne geldiğimizde gösterdiler ve iyi günler dilediler. Teşekkür ettik. Binanın karşısındaki otoparka otomobili koyduk. Döndüğümüzde camları kapatmadığımızı fark ettik. Telaş ve panikle otomobilin içini kontrol ettik. Her şey yerli yerindeydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder